"پارلمان لهستانی" اصطلاحی است بین المللی در سیاست و روزنامه نگاری و منظور از آن نشست نامنظم و تؤام با هرج و مرج یا درگیری در صحن پارلمان است. ریشه تاریخی این اصطلاح باز می‌گردد به پارلمان لهستان در قرن دوازدهم میلادی و هنگامی که هر یک از به اصطلاح نجیب زادگان و اشراف (که البته بعضی شان نه نجیب بود و نه شریف) دارای حق وتوی مطلق بود و برای آنکه یک تصمیم اتخاذ شود و یک قانون وضع شود ضروری بود که همگی نمایندگان اتفاق نظر داشته باشند و به اصطلاح اجماع نظر وجود داشته باشد، چیزی که گاهی به درگیری منجر می‌شد، زیرا هر یک از نمایندگان می‌توانست روند تصمیم گیری را بلوکه کند.
امروزه منظور از "پارلمان لهستانی" بی نظمی، بروز درگیری و زد و خورد و توهین نمایندگان پارلمان به یکدیگر است. لهستان کشوری است که در سال‌های اخیر گام‌های بزرگی به سوی پیشرفت و دمکراسی برداشته و "پارلمان لهستانی" ممکن است در هر کشوری روی دهد اما غالباً در کشورهائی روی می‌دهد که فاقد سنت‌های دمکراتیک باشند.
مجلس شورای اسلامی به جای پارلمان لهستانی
به نظر می‌رسد با توجه به آنچه که در مجلس شورای اسلامی روی می دهد، ضروری باشد که اصطلاح "پارلمان لهستانی" جای خود را در فرهنگ سیاسی به "مجلس شورای اسلامی" دهد. چاقوکشان ولایتمداری که در مجلس شورای اسلامی هستند اخیراً باز هم با عربدکشی تظاهرات و راه پیمائی در صحن مجلس (!) به راه انداختند و خواهان اعدام آقایان میر حسین موسوی، مهدی کروبی و محمد خاتمی شدند. نمایندگان پارلمان لهستان، اوکرائین یا دیگر کشورهائی که گام‌های نخست را در جاده دمکراسی و آزادی بیان برمی‌دارند به هم توهین می‌کنند یا با هم گلاویز می‌شوند، اما آنچه در مجلس شورای اسلامی روی می‌دهد ماورای همه معیارهای قابل تصور برای یک پارلمان متشکل از نمایندگان منتخب مردم است. نمایندگان مجلس که بایستی قانون‌هائی وضع کنند که از سوی همه شهروندان رعایت شود، خود با بی توجهی به همه قانون‌ها، حتی قانون‌هائی که خود وضع کرده‌اند با عربده کشی خواهان اعدام بدون محاکمه سیاستمدارانی هستند که تا چندی پیش جزء بالاترین مقامات کشوری بوده‌اند.
قتل مقدس
این پدیده و رویدادهای مشابه که نشاندهنده میل بی انتهای اسلامگرایان به خشونت و خونریزی است، چندان هم غیرمنتظره نیست. این مسلمانان افرادی را می‌پرستند که خود شمشیر به دست گرفتند و خون هزاران نفر از مخالفان خود را ریختند.
امروزه منظور از "پارلمان لهستانی" بی نظمی، بروز درگیری و زد و خورد و توهین نمایندگان پارلمان به یکدیگر است. لهستان کشوری است که در سال‌های اخیر گام‌های بزرگی به سوی پیشرفت و دمکراسی برداشته و "پارلمان لهستانی" ممکن است در هر کشوری روی دهد اما غالباً در کشورهائی روی می‌دهد که فاقد سنت‌های دمکراتیک باشند.
مجلس شورای اسلامی به جای پارلمان لهستانی
به نظر می‌رسد با توجه به آنچه که در مجلس شورای اسلامی روی می دهد، ضروری باشد که اصطلاح "پارلمان لهستانی" جای خود را در فرهنگ سیاسی به "مجلس شورای اسلامی" دهد. چاقوکشان ولایتمداری که در مجلس شورای اسلامی هستند اخیراً باز هم با عربدکشی تظاهرات و راه پیمائی در صحن مجلس (!) به راه انداختند و خواهان اعدام آقایان میر حسین موسوی، مهدی کروبی و محمد خاتمی شدند. نمایندگان پارلمان لهستان، اوکرائین یا دیگر کشورهائی که گام‌های نخست را در جاده دمکراسی و آزادی بیان برمی‌دارند به هم توهین می‌کنند یا با هم گلاویز می‌شوند، اما آنچه در مجلس شورای اسلامی روی می‌دهد ماورای همه معیارهای قابل تصور برای یک پارلمان متشکل از نمایندگان منتخب مردم است. نمایندگان مجلس که بایستی قانون‌هائی وضع کنند که از سوی همه شهروندان رعایت شود، خود با بی توجهی به همه قانون‌ها، حتی قانون‌هائی که خود وضع کرده‌اند با عربده کشی خواهان اعدام بدون محاکمه سیاستمدارانی هستند که تا چندی پیش جزء بالاترین مقامات کشوری بوده‌اند.
قتل مقدس
این پدیده و رویدادهای مشابه که نشاندهنده میل بی انتهای اسلامگرایان به خشونت و خونریزی است، چندان هم غیرمنتظره نیست. این مسلمانان افرادی را می‌پرستند که خود شمشیر به دست گرفتند و خون هزاران نفر از مخالفان خود را ریختند.
"پارلمان لهستانی" در اوکرائین، زد و خورد نمایندگان با یکدیگر
نمایندگان مجلس شورای اسلامی با عربده کشی خواستار اعدام این و آن دگراندیش هستند
