میرحسین موسوی در بیانیه شماره ۱۷ خود راه‌حل‌های برون رفت از بحران را برشمرده است. این بیانیه نشاندهنده خونسردی، شجاعت، تدبیر و مهارت سیاسی میرحسین موسوی و مشاوران وی است اما اینجا و آنجا انتقاداتی به این بیانیه مطرح شده است. منتقدان از جمله می‌گویند که میرحسین موسوی از مواضع پیشین عقب‌نشینی کرده، دولت احمدی‌نژاد را پذیرفته و خواسته ابطال انتخابات را به کناری نهاده است. آنان توقع دارند که میرحسین موسوی لحن تندتری داشته باشد و برخی حتی توقع داشته‌اند که موسوی از جمله درخواست همه‌پرسی همگانی را مطرح کند.
راه رسیدن به آزادی و دمکراسی مستقیم و هموار نیست. یکی از ملزومات پیروزی مردم، ایجاد شکاف و تردید در حاکمان و ریزش در بین طرفداران آنانست. مبارزه گسترده و شجاعانه مردم و روش‌های سنجیده و ملایم آقایان خاتمی، کروبی و موسوی تردید و شکاف در صفوف حامیان ولی فقیه را عمیق‌تر کرده است. محسن رضائی دیگر کاندیدای ریاست جمهوری یکی از نخستین کسانی بود که با اشاره به بیانیه شماره ۱۷ آقای موسوی نامه‌ای به علی خامنه‌ای نوشت و در لوای اظهار وفاداری به ولی فقیه، از وی خواست تا به بیانیه آقای موسوی واکنش نشان دهد.
هشیار باشیم!
راه‌حل‌های میرحسین موسوی در بیانیه شماره ۱۷ درست به همان دلیل که در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی می‌گنجند چالشی برای رژیم خواهند بود. ولی فقیه و همدستان وی به احتمال قریب به یقین تن به این راه‌حل‌ها نخواهند داد اما همین رویه به بی‌اعتباری بیشتر آنان خواهد انجامید. به یاد بیاوریم که آگاهی مردم به حقوق خود و پیگیری مطالبات سیاسی و اجتماعی گامی است در راستای تغییرات بنیادی به سوی آزادی و دمکراسی پایدار در ایران. مشکل ایران و کشورهای مشابه تنها مشکل این یا آن رژیم، قدرت یافتن این یا آن شخصیت، رفتن یا ماندن احمد شاه قاجار، محمدرضا شاه پهلوی، خمینی یا خامنه‌ای نیست. یکی از بزرگترین مشکلات ما مشکل فرهنگی و گرایش ما به پذیرش جهل، خرافه و ستم و تمایل ما به دیکتاتورپروری و کرنش در برابر استبداد است. راه برون رفت از این بحران تنها افزایش سقف مطالبات نیست.
۱۳۸۸ دی ۱۲, شنبه
بیانیه شماره ۱۷ میرحسین موسوی
