سایت بازتاب وابسته به محسن رضائی در مطلب مفصلی با عنوان
"برخورد امام با کشف تریاک در منزل متهم امنیتی" ادعا کرده است که
"شکنجه زندانی برای گرفتن اعتراف حرام است". خلاصه خبر آنست که ماموران امنیتی به خانهای وارد شده
بودند که در آن احتمال وجود مواد منفجره و اسلحه میرفت. این ماموران در هنگام تفتیش
خانه مقداری تریاک و وسایل استعمال مواد مخدر یافته و آنها را نیز توقیف کرده
بودند. وقتی این خبر به "امام" رسید وی سخت عصبانی شد و مسئول این کار
را خواست و به او گفت: "بروید از آن شخص عذرخواهی کنید و گفتند که شما ماموریت
داشتید که بروید ببینید که در آن خانه اسلحه بوده یا نه، به مواد مخدر آن شخص چکار
داشتید؟".
امام خمینی دستور پاکسازی هیچ دگراندیشی را نداد
یکی دیگر از دروغهای مقاله بازتات موضوع پاکسازیهاست: آیتالله
موسوی بجنوردی در رابطه با موضوع گزینشها گفت: "تا جایی که امکان داشت کسی
از ادامه تحصیل منع نمیشد. مگر اینکه جزء گروهکهای محارب بود، گروهکهای که قیام
مسلحانه کردند، اینها مصلحت نبود که باشند. در اینجا نیز این موضوع ملاک عمل بود
که فرد عضو فعال و در قیام مسلحانه شرکت داشته باشد وگرنه عضویت صرف، دلیل بر رد
صلاحیت گزینشی قرار نمیگرفت." نگارنده این سطور همانند هزاران دانشجو،
کارمند و استاد اخراجی و به اصطلاح آنروزی "پاکسازی شده" میتواند شهادت
بدهد که معیار اخراجها و پاکسازیها دگراندیش بودن آنها بود نه محارب بودن آنها. سلطنت
طلب بودن، کمونیست بودن، بهائی بودن و مجاهد بودن یک دلیل کافی برای اخراج از کار یا
محرومیت از تحصیل بود. ننگ این پاکسازیها را هرگز نمیتوان از پیشانی خمینی و
آخوندها و غیرآخوندهای رنگ و وارنگ دور و بر او پاک کرد!
امام خمینی طرفدار حقوق شهروندی بود
بازتاب در ادامه مینویسد: "آیتالله موسوی بجنوردی
عضو سابق شورای عالی قضایی در رابطه با فرمان هشت مادهای امام خمینی و زمینهها و
دلایل صدور آن در سال ۱۳۶۱، اظهار داشت:
مدرنترین حقوق شهروندی را امام(س) در فرمان هشت ماده ای خود بیان کردند." بازتاب
نیز همانند موسوی بجنوردی و دیگر روحانیون شیعه که در اسطوره پردازی و جعل تاریخ
صدر اسلام و عاشورا و مانند آن تجربه طولانی دارند گمان میکنند که ننگ ابدی
کشتارهای دهه شصت را میتوان با ادعای تدوین "مدرنترین حقوق شهروندی" از
سوی ولی فقیه و همکاران خونخوارش پاک کرد.
تریاک خطرناکتر است یا کتاب؟
افتخار موسوی بجنوردی و سایت بازتاب آنست که "برخورد
امام با کشف تریاک در منزل متهم امنیتی" یک برخورد قانونمدار و انساندوستانه بوده
است. اصولاً موضعگیری روحانیون رساله نویس در برابر تریاک همواره در خور تأمل بوده
است. بسیاری از آیت اللههای رساله نویس و دیگر آخوندها که درباره همه مسائل ریز و
درشت بین زمین و آسمان سخنپردازی و قلمفرسائی میکنند از موضعگیری درباره تریاک
خودداری میکنند یا حتی مصرف آنرا در شرایطی مجاز میدانند. اما پرسش اصلی در مورد
موضوع آن متهم امنیتی آنست که اگر مأموران به جای حقه و وافور و لول تریاک، نشریات
مجاهدین یا کمونیستها و سلطنتطلبان را در آنجا پیدا کرده بودند واکنش خمینی چه بود.
آیا در آن صورت هم میگفت "بروید از آن شخص عذرخواهی کنید" یا حکم زندان
و اعدام آن فرد را صادر میکرد؟
امام خمینی مروت و اخلاق را رعایت میکرد
با اشارهای که در ادامه این مطلب به موضوع آیتالله شریعتمداری
شده است مشخص می شود چرا سایت بازتاب یکباره مرده را زنده کرده و از قانونمداری و
دلرحمی خمینی نوشته است. در این مطلب در سایت بازتاب از جانب آیتالله موسوی
بجنوردی ادعا شده است که "امام همیشه
به ما سفارش میکرد که مبادا به ایشان اهانت شود و مبادا کسی به خانه ایشان حمله
کند. مرتباً سفارش ایشان را میکرد. و حتی وقتی بیمار شدند، مکرراً برای ایشان
پزشک میفرستاد. بسیار مقید بود که موازین شرعی رعایت شود. تخلف از موازین شرعی
نشود، به کسی ظلم نشود، آبروی کسی ریخته نشود. مرتب سفارش میکردند. هر وقت که ما
خدمت ایشان میرفتیم، راجع به زندانیها تاکید میکردند. از این رو حسب شناخت نزدیکی
که نسبت به امام دارم، قابل ذکر است که ایشان هرگز موافق برخوردهای خلاف شرع،
اخلاق و قانون، با هیچ احدی نبودند."
تاریخپردازی اسلامی
مقاله اخیر و بسیار مفصل و مستند محسن کدیور در جرس درباره فشارها و اهانتهای مکرر به آیتالله شریعتمداری و ممانعت از دسترسی وی به دارو و درمان، یک بار دیگر نشان داد که سرنخ این همه ظلم به یک پیرمرد سالخورده دم مرگ و یک مرجع تقلید شیعه در دست روح الله خمینی و احمد خمینی بوده است. محسن کدیور که خود از مریدان خمینی بوده است اکنون اسنادی را منتشر کرده که نقش خمینی در جریان مرگ آیتالله شریعتمداری را آشکارتر میکند و پیروان خمینی نیز در واکنش به این افشاگری به تکاپو افتادهاند تا قداست ادعائی خمینی را بازسازی کنند. دین سالاران و دینفروشان
اسلامی و به ویژه شیعی پیوسته نشان دادهاند که در انکار و قلب واقعیتهای تاریخی٬
تاریخپردازی و اسطوره سازی هیچ مرزی نمیشناسند. روایتهای آنان از درایت و شجاعت
عمر٬ واقعه عاشورا٬ موضوع غیبت و ظهور امام دوازدهم شیعیان و تولد خامنهای چند
نمونه از این تاریخپردازی است. ادعای رحمت و قانونمداری خمینی نیز نمونه دیگری است
از این تاریخپردازی.
مقاله اخیر و بسیار مفصل و مستند محسن کدیور در جرس درباره فشارها و اهانتهای مکرر به آیتالله شریعتمداری و ممانعت از دسترسی وی به دارو و درمان، یک بار دیگر نشان داد که سرنخ این همه ظلم به یک پیرمرد سالخورده دم مرگ و یک مرجع تقلید شیعه در دست روح الله خمینی و احمد خمینی بوده است. محسن کدیور که خود از مریدان خمینی بوده است اکنون اسنادی را منتشر کرده که نقش خمینی در جریان مرگ آیتالله شریعتمداری را آشکارتر میکند و پیروان خمینی نیز در واکنش به این افشاگری به تکاپو افتادهاند تا قداست ادعائی خمینی را بازسازی کنند.
خمینی٬ اثر دیوید لیواین David Levine کاریکاتوریست و نقاش آمریکائی