داریوش همایون، روزنامهنگار با سابقه، از بنیانگذاران روزنامه وزین آیندگان، وزیر اطلاعات و جهانگردی پیش از انقلاب و بنیانگذار حزب مشروطه ایران (این حزب سپس به حزب لیبرال دمکرات ایران تغییر نام داد) درگذشت.
در بین هواداران سلطنت افراد فرهیخته و تحصیلکرده کم نبوده و نیست اما بسیاری از سلطنت طلبان پس از انقلاب به رد و تخطئه حکومت جمهوری اسلامی و گروههای اپوزیسیون اکتفا کردهاند و یا عرصه فعالیت سیاسی را کم وبیش رها کردهاند، درست همانگونه که طرفداران سلطنت پیش از انقلاب نیز عرصه مباحث تئوریک را رها کرده و آنرا تمام و کمال به نیروهای چپ و مذهبی سپرده بودند. داریوش همایون اما از آندسته هواداران سلطنت بود که در سالهای غربت نیز با پویندگی، نکته بینی و واقعگرائی رویدادهای سیاسی ایران را پیگیری میکرد و با تکیه به دانش تئوریک و تجربه سیاسی دراز مدت خود، با قلمی شیوا و کلامی رسا پیوسته تحلیلهای روشنگرانهای ارائه میداد.
حسن نیت و اعتماد به نفس سیاسی
داریوش همایون از بارزترین چهرههای هوادار سلطنت بود که ماهیت جنبش سبز را درک کرد و با آن همسو شد. داریوش همایون به عنوان یکی از هواداران سلطنت، از پیشگامان باز کردن باب گفت و گو با دیگر گروههای سیاسی اپوزیسیون بود، چیزی که نشاندهنده پویندگی، پشتوانه تئوریک، حسن نیت و اعتماد به نفس سیاسی وی بود. داریوش همایون تا آخرین روزهای عمر فعال بود، میاندیشید، مینوشت و سخن میگفت. داریوش همایون با قامتی افراشته رفت.
داریوش همایوندر بین هواداران سلطنت افراد فرهیخته و تحصیلکرده کم نبوده و نیست اما بسیاری از سلطنت طلبان پس از انقلاب به رد و تخطئه حکومت جمهوری اسلامی و گروههای اپوزیسیون اکتفا کردهاند و یا عرصه فعالیت سیاسی را کم وبیش رها کردهاند، درست همانگونه که طرفداران سلطنت پیش از انقلاب نیز عرصه مباحث تئوریک را رها کرده و آنرا تمام و کمال به نیروهای چپ و مذهبی سپرده بودند. داریوش همایون اما از آندسته هواداران سلطنت بود که در سالهای غربت نیز با پویندگی، نکته بینی و واقعگرائی رویدادهای سیاسی ایران را پیگیری میکرد و با تکیه به دانش تئوریک و تجربه سیاسی دراز مدت خود، با قلمی شیوا و کلامی رسا پیوسته تحلیلهای روشنگرانهای ارائه میداد.
حسن نیت و اعتماد به نفس سیاسی
داریوش همایون از بارزترین چهرههای هوادار سلطنت بود که ماهیت جنبش سبز را درک کرد و با آن همسو شد. داریوش همایون به عنوان یکی از هواداران سلطنت، از پیشگامان باز کردن باب گفت و گو با دیگر گروههای سیاسی اپوزیسیون بود، چیزی که نشاندهنده پویندگی، پشتوانه تئوریک، حسن نیت و اعتماد به نفس سیاسی وی بود. داریوش همایون تا آخرین روزهای عمر فعال بود، میاندیشید، مینوشت و سخن میگفت. داریوش همایون با قامتی افراشته رفت.