۱۳۸۸ مرداد ۵, دوشنبه

تظاهرات در استکهلم و تناقضات جمهوری اسلامی

روز شنبه ۳ خرداد ۱۳۸۸ برابر با ۲۵ ژوئیه ۲۰۰٩ تظاهراتی در استکهلم و ده‌ها شهر دیگر در سراسر جهان برای پشتیبانی از مبارزات مردم ایران برگزار شد. بیش از ۵۰۰۰ نفر در تظاهرات ایرانیان در استکهلم شرکت کردند. گستردگی این تظاهرات که به فراخوان "جمعیت پشتیبانی از مبارزات مردم ایران" برگزار شد در تاریخ اقامت ایرانیان در سوئد بیمانند بود. نقش جوانان ایرانی که بسیاری از آنان در سوئد رشد کرده‌اند در برگزاری این تظاهرات و همبستگی با مردم ایران بسیار چشمگیر بود. نکته برجسته دیگر در این تظاهرات، ابراز همبستگی سوئدی‌ها با این تظاهرات بود. رسانه‌های سوئدی این تظاهرات را به خوبی پوشش دادند.

جمهوری اسلامی تناقضات چندی را پیوسته در بطن خود پرورده است. سیاسی کردن زنان و راندن آنان به صحنه مبارزات اجتماعی و سیاسی از طریق نقض آشکار حقوق آنان، یکی از این تناقضات است و زنان ایرانی هم نشان داده‌اند که عزم راسخی برای احقای حقوق خود دارند. یکی دیگر از این تناقضات یا دشمن تراشی‌ها، پدید آوردن انبوهی از ایرانیان مهاجر است که به اشکال گوناگون مورد ستم جمهوری اسلامی بوده‌اند. در سی سال گذشته بسیاری ایرانی‌ها که به روایتی شمار آنان به پنج میلیون می‌رسد، ناچار به ترک ایران شده‌اند. اکثریت این ایرانیان که به کشورهای آزاد و دمکراتیک مهاجرت کرده‌اند توانسته‌اند با کوشش خود و با بهره گیری از امکانات موجود در این کشورها پیشرفت کنند. بسیاری از آنان زبان کشورهای میزبان را به خوبی فراگرفته‌اند و به پیشرفت‌های شایانی در زمینه‌های گوناگون دانشگاهی، سیاسی، هنری، تجاری و ورزشی دست یافته‌اند. این ایرانیان پس از سال‌ها زندگی در این کشورها به خوبی فرا گرفته‌اند که با روزنامه‌نگاران و سیاستمداران و دیگر افراد مؤثر در جامعه تماس بگیرند و با کاربست امکانات دمکراتیک به اشکال گوناگون از مبارزات مردم ایران پشتیبانی کنند. تظاهرات روزهای اخیر در گوشه و کنار جهان نشان داد که ایرانیان برون‌مرزی نه ایران را فراموش کرده‌اند و نه عزیزان خود در ایران را.


حکومت اسلامی ایران علیرغم آنکه اکنون عمدتأ متکی به نیروهای سپاه و بسیج است، اما هنوز هم از پشتیبانی گروه‌های بزرگ مردمی برخوردار است. آنچه که در پی انتخابات ریاست جمهوری روی داد روند کاهش این پشتیبانی مردمی را شتاب داد. حکومت اسلامی هیچ راهی جز برخورد خشونت آمیز با مردم را پیش روی خود نمی‌دید و پیامدهای خشونت‌های اعمال شده از سوی دولت بار دیگر گروه‌های تازه ای از مردم را به حاکمیت بدبین کرده و لایه‌های تازه‌ای از حاکمیت را نیز از آن جدا کرده است. ما نمی‌دانیم حرکت بعدی حکومت اسلامی ایران چیست اما زعمای این حکومت تاکنون نتوانسته‌اند با سرکوب گسترده مردم و دستگیری فعالان سیاسی، شعله اعتراضات را خاموش کند.

ایرانیانی که به علت سیاست‌های حکومت اسلامی ایران ناچار به ترک میهن شده‌اند اکنون از مبارزات مردم ایران پشتیبانی می‌کنند و از امکانات دمکراتیک کشورهای میزبان برای پیشبرد این مبارزه به خوبی بهره گیری می‌کنند.

به یاد داشته باشیم که مهم‌ترین دغدغه دولت‌های دمکراتیک غربی منافع ملی‌شان و رفاه مردم آن کشورهاست و در این راستا از صنایع خود نیز پشتیبانی می‌کنند. مدیران صنایع ترجیح می‌دهند تا حد ممکن بدون در نظر گرفتن شرایط داخلی کشورهای دیگر با آنان قرارداد منعقد کنند تا به مواد خام و بازار مورد نیاز خود دسترسی یابند. سیاستمداران این کشورها نیز به سهم خود به آن صنایع یاری می‌رسانند اما هیچیک از آنان قادر نیست به آسودگی از خواست‌های افکار عمومی چشم پوشی کند.

ایرانیان برون مرزی در پشتیبانی از مبارزات مردم ایران از یاری آزادیخواهان و افکار عمومی کشورهای دمکراتیک برخوردار هستند و پیآمد این مبارزات تنگناهای جدید سیاسی و اقتصادی برای حکومت اسلامی ایران پدید خواهد آورد.

دوشنبه ۵ مرداد ۱۳۸۸