علیرضا زاکانی شربت و شیرینی را فراموش کرد

ایران کشور جالبی است. در این کشور اسلامی زندانیان سیاسی به درخواست خودشان به تلویزیون می آیند، از اعمال گذشته خودشان ابراز ندامت و انزجار می کنند و از بازجوها تشکر می کنند. در ایران حتی اعدامی ها هم پیش از اجرای حکم اعدام از رهبر و از جلادان خودشان تشکر می کنند. این چیزها محدود به سیاسی ها و مجرمان هم نیست. در این کشور مردم عادی هم قدرشناس هستند. خبرگزاری های جمهوری اسلامی بارها خبر داده اند که مردم با سینی های شربت و شیرینی به استقبال ماموران نیروی انتظامی رفته اند و در کار گردآوری تجهیزات ماهواره ای از خانه های خودشان به آنها کمک کرده اند. همه ما عکس های ماموران نیروی انتظامی را دیده ایم که از دیوار خانه های مردم بالا و پایین می روند و با پتک و لگد بشقاب های گیرنده ماهواره ای را از بین می برند اما مردم نه تنها از این کار ناراضی نیستند بلکه به ماموران کمک هم می کنند و بین آنها شربت و شیرینی هم پخش می کنند و به آنها دست مریزاد می گویند.

اینها و پدیده های از این دست اصلاً در کشور امام زمان عجیب نیست. آنچه که عجیب است سهل انگاری و قدرناشناسی افراد خودی مانند علیرضا زاکانی است. زاکانی که برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری نامنویسی کرده بود به خاطر رد صلاحیتش از شورای نگهبان به یک تشکر خشک و خالی اکتفا کرد. شایسته است که این بسیجی سابق و نماینده کنونی مجلس شورای اسلامی در اسرع وقت خطای خود را جبران کند و با چند طبق زولبیا و بامیه و شربت و شیرینی به شورای محترم نگهبان مراجعه کند تا به این ترتیب سرمشقی باشد برای آن چند صد نفری که که صلاحیتشان برای انتخابات ریاست جمهوری احراز نشده و آن چند صد هزار نفری که صلاحیتشان برای انتخابات شوراهای شهر و روستا احراز نشده است.

جمع آوری ماهواره در ایران و تشکر مردم

علیرضا زاکانی، تشکر بدون شربت و شیرینی!