بدون تردید جمهوری اسلامی تنها حکومتی است که آزمایشات نظامی خود را با بوق و کرنا اعلام می‌کند. این هفته یکی دیگر از رزمایش‌های سپاه پاسداران در جریان است و جمهوری اسلامی سیلوهای موشکی خود را به رخ دیگران می‌کشد. سیاست جمهوری اسلامی مبتنی است بر نمایش قدرت و ارعاب دشمنان داخلی و خارجی. قدرت نمائی‌های غلوآمیز و بعضاً کاذب جمهوری اسلامی تیغ دولبه‌ای است که هم موجب احتیاط و شاید هراس برخی دشمنان این حکومت شود و هم به این دشمنان امکان می‌دهد تا با بهره گیری هوشمندانه از این تبلیغات زمینه را هم برای اعمال فشار بیشتر بر جمهوری اسلامی و هم برای آماده سازی افکار عمومی علیه این حکومت فراهم کنند.
آمریکا، اسرائیل و کشورهای اروپائی افزون بر امکان گردآوری اطلاعات به لطف تقوق تکنیکی خود، از اطلاعات شماری از افسران سپاه پاسداران که از ایران فرار کرده‌اند نیز برخوردار بوده‌اند. عربستان سعودی که هم رقیب ایدئولوژیک و هم رقیب سیاسی جمهوری اسلامی در منطقه خاورمیانه است نیز به شیوه خود در تدارک تشدید پیکار با جمهوری اسلامی است.
عربستان سعودی بزرگترین تولید کنند نفت در جهان، در یک اقدام بی سروصدا در ۲۵ فوریه ۲۰۱۱ تولید روزانه نفت خود را ۰۰۰ ۷۰۰ بشکه افزایش داد و آنرا به ۹ میلیون بشکه در روز رساند. عربستان سعودی پیوسته نقش ویژه‌ای در اوپک داشته و کوشش داشته است با ایجاد تعادل در عرضه نفت به بازارهای جهانی از نوسان‌های ناگهانی قیمت نفت و آسیب‌‌های ناشی از آن بر اقتصاد جهانی پیشگیری کند. موضع ایران، الجزایر و ونزوئلا معمولاً در جهت خلاف عربستان سعودی بوده است.
افزایش ظرفیت تولید نفت عربستان سعودی
به گزارش بلومبرگ نیوز (۳ ژوئن ۲۰۱۱) علی النعیمی، وزیر نفت عربستان سعودی اعلام کرد که این کشور در صدد است در پنج سال آینده رقم نجومی ۱۲۵ میلیارد دلار را برای افزایش ظرفیت تولید نفت خود سرمایه گذاری کند. به گفته وزیر نفت عربستان سعودی، دلیل این سرمایه گذاری نجومی آنست که عربستان سعودی متعهد شده است که نفت مورد نیاز را به بازارهای جهانی عرضه کند.
عربستان سعودی عرصه رقابت خود با جمهوری اسلامی را محدود به بحرین، لبنان، عراق و افغانستان نمی‌داند. عربستان سعودی اخیراً تماس‌های خود را با چین و هند که از خریداران عمده نفت ایران هستند نیز افزایش داده است. عربستان سعودی با افزایش ظرفیت تولید نفت خود عملاً در پی فراهم آوردن زمینه‌ای است تا بتواند خریداران بزرگ نفت ایران را متقاعد کند که نفت مورد نیاز خود را به جای ایران از یک تولید کننده متعهد و با ثبات‌تر خریداری کنند.
