احمدی نژاد اخیراً دو برنامه آتی و یا دو آرزوی بزرگ خود را مطرح کرده است. یکی دو برابر کردن جمعیت ایران و یا به عبارتی افزایش نفوس شیعیان است که وی آنرا برای چندمین بار مطرح کرده و دیگری بالابردن جایگاه ایران در ردهبندی برندگان مدالهای بازیهای آسیائی و رساندن ایران به مقام دوم بازیهای آسیائی. افزایش جمعیت ایران در برخی سالهای پس از انقلاب تقریباً بیش از همه دیگر کشورهای آسیائی بوده و اکنون میزان جمعیت جوانان و نوجوانان ایران که گروههای سنی ورزشکاران فعال را تشکیل میدهند، نسبت به کل جمعیت کشور بینظیر است.
افزایش نفوس اسلام و افزایش مدالها
محمود احمدینژاد سال پیش ناگهان از راه اندازی "صندوق آتیه فرزندان ایران زمین" خبر داد. وی وعده داد که دولت یک حساب پس انداز برای هر نوزاد باز میکند و هر سال صدهزار تومان به این حساب واریز میکند. این تنها یکی از رشته ترفندهائی بود که احمدینژاد و همقطاران روحانی و سپاهی وی برای افزایش بیش از پیش جمعیت ایران به کار بردند. شاید آنان موفق شوند خانوادههای تهیدست را تشویق کنند که شمار فرزندان خود را افزایش دهند. به این ترتیب روحانیون شمار مقلدان خود و نفوس اسلام را افزایش میدهند و یاران بسیجی و سپاهی احمدی نژاد هم شمار سینهزنان، صدقه بگیران و بسیجیها را افزایش میدهند. اما نیل به آرزوی دیگر محمود احمدینژاد یعنی چند برابر کردن شمار مدالهای ایران در بازیهای آسیائی به این سادگی نخواهد بود.
دوپینگ و حضور زنان در ورزشگاهها
افزایش نفوس اسلام و افزایش مدالها
محمود احمدینژاد سال پیش ناگهان از راه اندازی "صندوق آتیه فرزندان ایران زمین" خبر داد. وی وعده داد که دولت یک حساب پس انداز برای هر نوزاد باز میکند و هر سال صدهزار تومان به این حساب واریز میکند. این تنها یکی از رشته ترفندهائی بود که احمدینژاد و همقطاران روحانی و سپاهی وی برای افزایش بیش از پیش جمعیت ایران به کار بردند. شاید آنان موفق شوند خانوادههای تهیدست را تشویق کنند که شمار فرزندان خود را افزایش دهند. به این ترتیب روحانیون شمار مقلدان خود و نفوس اسلام را افزایش میدهند و یاران بسیجی و سپاهی احمدی نژاد هم شمار سینهزنان، صدقه بگیران و بسیجیها را افزایش میدهند. اما نیل به آرزوی دیگر محمود احمدینژاد یعنی چند برابر کردن شمار مدالهای ایران در بازیهای آسیائی به این سادگی نخواهد بود.
دوپینگ و حضور زنان در ورزشگاهها
سالهاست که روحانیون و دولتیها باعث همه گونه کارشکنی در ورزش ایران بودهاند. مقامات سپاه باشگاهها و فدراسیونهای ورزشی را به تیول خود بدل کردهاند و بدون توجه به نیازهای جامعه ورزشی ایران، فساد و ناشایسته سالاری را در ورزش کشور رواج دادهاند و جیبهای خود را پر کردهاند. احمدینژاد و همقطارانش تیمهای ورزشی را از پایگاههای اجتماعی سنتیشان جدا میکنند و آنها را به اجبار در شهرهای دور و نزدیک مستقر میکنند. جمهوری اسلامی ورزشکاران را وادار به روزه گرفتن، سینهزدن و شرکت در نماز جماعت میکند. زنان ورزشکار ناچار به رعایت حجاب اسلامی میشوند و مردان ورزشکار به علت ظاهر غیراسلامی خود تنبیه میشوند اما همزمان دوپینگ در ورزش ایران و حتی در ردههای ملی بیش از هر زمان دیگری رایج شده است و دولت حساسیتی به آن نشان نمیدهد. ورزشکاران ایرانی از رویاروئی با ورزشکاران اسرائیلی منع میشوند و به این ترتیب از شانس دریافت مدال نیز محروم میشوند. خودداری از رویاروئی با ورزشکاران اسرائیلی با دستاویز به عذرهای ساختگی و گاهی مسخره انجام میشود و باعث سرافکندگی ایران و ایرانی در جهان میشود. احمدینژاد در شرایطی وعده چند برابر شدن مدالهای ایران در بازیهای آسیائی را داده است که هنوز وعده خود در زمینه مجوز حضور زنان تماشاگر در استادیوم های ورزشی را عملی نکرده است. آن بار احمدینژاد با تشر یکی از آیت اللههای حکومتی وعده خود را فراموش کرد!
ورزش و ملیگرائی
هنگامی که آرژانتینیها با آنهمه الدرم و بلدرم کردن هایشان جنگ فالکلند یا مالویناس را به انگلیسیها باختند، دلشان خوش بود که در مسابقه فوتبال انگلیسیها را شکست دادهاند. بدیهی است که احمدینژاد و همقطارانش نیز مانند دیگر دیکتاتورها به توان بالقوه ورزش در بسیج کردن حس ملیگرائی مردم پی بردهاند. آنها از مدتی پیش به اینسو پی بردهاند که نیروی بالقوه بزرگی در میهندوستی ایرانیها وجود دارد. احمدی نژاد، رحیم مشائی، ثمره هاشمی و یارانشان که پی بردهاند روحانیت شیعه در حال از دست دادن جایگاه ویژه و کارکرد مرجعیت اجتماعی خویش است، بارها کوشش کردهاند به جای التجا به روحانیت با سوء استفاده از گرایشات ملیگرائی مردم و توسل به میهندوستی ایرانیان به هدفهای غیرملی و غیرایرانی خود برسند. آنها کوشش خواهند کرد از ورزش نیز در راستای رسیدن به هدفهای خوا استفاده کنند، اما چند برابر کردن شمار مدالهای طلای ایران در بازیهای آسیائی برای چنین رژیم فاسدی آسان نخواهد بود. ورزشکاران ایران در بازیهای آسیائی گوانگژو ۲۰۱۰ درخشیدند و با بردن ۲۰ مدال طلا بالاترین شمار مدال طلای ایران در سالهای پس از انقلاب را به دست آوردند اما این تعداد مدال همچنان بسیار کمتر از سهم ایران در بازیهای آسیائی پیش از انقلاب است.
۸ مدال طلا بیشتر از ۲۰ مدال طلاست
در مقایسه شمار مدالهای پیش و پس از انقلاب بایستی در نظر داشت که مجموع مدالهای بازیهای آسیائی در سالهای اخیر افزایش یافته است و از اینرو برای یک مقایسه درست بایستی سهم درصدی ایران از مجموع مدالها را محاسبه کرد. ایران در بازیهای آسیائی دهلی نو ۱۹۵۱ موفق شد ۸ مدال طلا، یعنی ۱۴ % کل مدالهای طلا را ببرد. در بازیهای آسیائی تهران ۱۹۷۴ ایران ۳۶ مدال طلا، یعنی ۱۸% کل مدالهای طلا را برد. ورزشکاران ایرانی در سالهای اخیر در رشتههائی مانند والیبال، بسکتبال و ورزشهای رزمی موفقیتهائی داشتهاند و حکومت جمهوری اسلامی حداکثر بهره برداری تبلیغاتی را از این درخششها کرده است، اما بایستی به یاد آورد که آهنگ پیشرفت ورزشکاران کشورهای دیگر نیز در همین مدت شتاب گرفته است. در بازیهای آسیائی گوانگژو ۲۰۱۰، ایران۲۰ مدال طلا برد، یعنی تنها ۴% مجموع مدالهای طلا، رقمی که به مراتب از سهم مدالهای طلای ایران در دهلی نو و تهران پائین تر است. هر چند در بازیهای آسیائی گوانگژو ۲۰۱۰، ایران بهترین نتایج پس از انقلاب خود را داشت، اما تا رسیدن به جایگاه ورزش ایران در پیش از انقلاب هنوز هم راهی دراز در پیش است.
مدالهای ایران در چند دوره بازیهای آسیائی و سهم درصدی ایران
ورزش و ملیگرائی
هنگامی که آرژانتینیها با آنهمه الدرم و بلدرم کردن هایشان جنگ فالکلند یا مالویناس را به انگلیسیها باختند، دلشان خوش بود که در مسابقه فوتبال انگلیسیها را شکست دادهاند. بدیهی است که احمدینژاد و همقطارانش نیز مانند دیگر دیکتاتورها به توان بالقوه ورزش در بسیج کردن حس ملیگرائی مردم پی بردهاند. آنها از مدتی پیش به اینسو پی بردهاند که نیروی بالقوه بزرگی در میهندوستی ایرانیها وجود دارد. احمدی نژاد، رحیم مشائی، ثمره هاشمی و یارانشان که پی بردهاند روحانیت شیعه در حال از دست دادن جایگاه ویژه و کارکرد مرجعیت اجتماعی خویش است، بارها کوشش کردهاند به جای التجا به روحانیت با سوء استفاده از گرایشات ملیگرائی مردم و توسل به میهندوستی ایرانیان به هدفهای غیرملی و غیرایرانی خود برسند. آنها کوشش خواهند کرد از ورزش نیز در راستای رسیدن به هدفهای خوا استفاده کنند، اما چند برابر کردن شمار مدالهای طلای ایران در بازیهای آسیائی برای چنین رژیم فاسدی آسان نخواهد بود. ورزشکاران ایران در بازیهای آسیائی گوانگژو ۲۰۱۰ درخشیدند و با بردن ۲۰ مدال طلا بالاترین شمار مدال طلای ایران در سالهای پس از انقلاب را به دست آوردند اما این تعداد مدال همچنان بسیار کمتر از سهم ایران در بازیهای آسیائی پیش از انقلاب است.
۸ مدال طلا بیشتر از ۲۰ مدال طلاست
در مقایسه شمار مدالهای پیش و پس از انقلاب بایستی در نظر داشت که مجموع مدالهای بازیهای آسیائی در سالهای اخیر افزایش یافته است و از اینرو برای یک مقایسه درست بایستی سهم درصدی ایران از مجموع مدالها را محاسبه کرد. ایران در بازیهای آسیائی دهلی نو ۱۹۵۱ موفق شد ۸ مدال طلا، یعنی ۱۴ % کل مدالهای طلا را ببرد. در بازیهای آسیائی تهران ۱۹۷۴ ایران ۳۶ مدال طلا، یعنی ۱۸% کل مدالهای طلا را برد. ورزشکاران ایرانی در سالهای اخیر در رشتههائی مانند والیبال، بسکتبال و ورزشهای رزمی موفقیتهائی داشتهاند و حکومت جمهوری اسلامی حداکثر بهره برداری تبلیغاتی را از این درخششها کرده است، اما بایستی به یاد آورد که آهنگ پیشرفت ورزشکاران کشورهای دیگر نیز در همین مدت شتاب گرفته است. در بازیهای آسیائی گوانگژو ۲۰۱۰، ایران۲۰ مدال طلا برد، یعنی تنها ۴% مجموع مدالهای طلا، رقمی که به مراتب از سهم مدالهای طلای ایران در دهلی نو و تهران پائین تر است. هر چند در بازیهای آسیائی گوانگژو ۲۰۱۰، ایران بهترین نتایج پس از انقلاب خود را داشت، اما تا رسیدن به جایگاه ورزش ایران در پیش از انقلاب هنوز هم راهی دراز در پیش است.
مدالهای ایران در چند دوره بازیهای آسیائی و سهم درصدی ایران
بازیهای آسیائی .. مجموع مدالها .. سهم ایران از مدالها .. مجموع مدالهای طلا .. سهم ایران از مدالهای طلا
دهلی نو، ۱۹۵۱...... ۱۶۹ .......... ۱۶ مدال ۹% .......... ۵۷ .............. ۸ مدال طلا ۱۴%
تهران، ۱۹۷۴ ....... ۶۰۱............۸۱ مدال ۱۳% ... .... ۲۰۰......... .....۳۶ مدال طلا ۱۸%
پکن، ۱۹۹۰...........۹۷۶............۱۸ مدال ۲%........ ..۳۱۰ ..... ....... ۴ مدال طلا ۱%
بانکوک، ۱۹۹۸ ..... ۱۲۲۳..........۳۴ مدال ۳ %...... ... ۳۷۹ ...... ..... ۱۰ مدال طلا ۳%
دوحه، ۲۰۰۶......... ۱۳۹۳ ........ ۴۸ مدال ۳ %...... ...۴۲۹ ........ ... ۱۱ مدال طلا ۳%
گوانگژو، ۲۰۱۰.... ..۱۵۷۷..........۵۹ مدال ۴ % ........ ۴۷۷ ....... .. . ۲۰ مدال طلا ۴%
دهلی نو، ۱۹۵۱...... ۱۶۹ .......... ۱۶ مدال ۹% .......... ۵۷ .............. ۸ مدال طلا ۱۴%
تهران، ۱۹۷۴ ....... ۶۰۱............۸۱ مدال ۱۳% ... .... ۲۰۰......... .....۳۶ مدال طلا ۱۸%
پکن، ۱۹۹۰...........۹۷۶............۱۸ مدال ۲%........ ..۳۱۰ ..... ....... ۴ مدال طلا ۱%
بانکوک، ۱۹۹۸ ..... ۱۲۲۳..........۳۴ مدال ۳ %...... ... ۳۷۹ ...... ..... ۱۰ مدال طلا ۳%
دوحه، ۲۰۰۶......... ۱۳۹۳ ........ ۴۸ مدال ۳ %...... ...۴۲۹ ........ ... ۱۱ مدال طلا ۳%
گوانگژو، ۲۰۱۰.... ..۱۵۷۷..........۵۹ مدال ۴ % ........ ۴۷۷ ....... .. . ۲۰ مدال طلا ۴%